Λίγες λέξεις, πολλή ιστορία. Αλές, Λάρυμνα, Ορχομενός και μέσα στην αχλύ της ιστορίας και της δόξας, ο στόλος που ξεκίνησε από εδώ για την Τροία…
Η περιοχή της Λάρυμνας κατοικήθηκε την εποχή του Χαλκού (3η – 2η χιλιετία π.χ.). Βρίσκεται στον όρμο που εκβάλλει ο βοιωτικός ποταμός Κηφισός.
Η αρχαία Λάρυμνα ήταν η ανατολικότερη πόλη της Οπουντίας Λοκρίδας και αποτελούσε επίνειο του Ορχομενού και άλλων παραλιμνίων βοιωτικών πόλεων (Στράβων). Πόλη εμπορική, πλούσια και καλά οχυρωμένη με τείχος χτισμένο με πολυγωνικούς και τετράγωνους ογκόλιθους. Άξια λόγου ήταν τα πολλά και μεγάλα οικοδομήματα με ιδιαίτερο οικοδόμημα τον ναό του Διονύσου με το άγαλμά του.
Από τους ιστορικούς χρόνους σώζεται αρκετά καλά η οχύρωση της (4ος αι. π.χ.). Στην παραλία του χωριού Λάρμες, κοντά στο εργοστάσιο, είναι ορατά τα λείψανα του θαλάσσιου τείχους (οχύρωσης) με πύργους και των λιμενοβραχιόνων του αρχαίου μώλου.
Σε ότι αφορά στο λιμάνι διασώζεται η πληροφορία ότι το στόμιό του έκλεινε με αλυσίδα για να επισημαίνεται η πλημμυρίδα και η άμπωτη του Ευρίπου.
Με βάση τις ιστορικές πηγές, το 225 π. x., ο Αντίγονος Γ’ Δώσων (263 – 221 π.χ. – βασιλιάς της Μακεδονίας κατά την περίοδο 229 π.χ. – 221 π.χ) παρέμεινε στα πλοία του όταν αυτά κάθισαν στον πυθμένα της θάλασσας, κοντά στο λιμάνι της Λάρυμνας, έως ότου σχηματιστεί η πλημμυρίδα.
Το 85 π. Χ. η πόλη καταστράφηκε από τον Ρωμαίο Σύλλα γιατί συμμετείχε στην επανάσταση ενάντια στους Ρωμαίους μαζί με την πόλη των Αλών.
Σύμφωνα µε την παράδοση, εδώ ναυπηγήθηκαν τα πλοία που πήραν μέρος στον Τρωικό πόλεμο…
Σήμερα, στην περιοχή αυτή βρίσκονται το εργοστάσιο και τα μεταλλεία της ΛAPKO, τα μεγαλύτερα της Ελλάδας (και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης) σε χρωµονικελιούχο μετάλλευμα…
