Η Κρήτη υπήρξε στην “προ-ιστορική” αρχαιότητα λίκνον πολιτισμού, ο οποίος επηρέασε με τις εμπορικές αποικίες του περιοχές από την Ανατολή μέχρι την Δύση.
Πάνω σ’ αυτό εργάζονται επιστήμονες, οι οποίοι μελετούν αρχαία κείμενα, αρχαιολογικά ευρήματα και εθνολογικά χαρακτηριστικά τόπων πολύ διαφορετικών μεταξύ τους όπως η Κεϋλάνη και η Γερμανία.
Στον α’ τόμο του έργου του «Ωγυγία» αναφέρει ο Αθ. Σταγειρίτης ότι: Επί βασιλείας Κασσάνδρου (300 π.Χ.) διαδόχου του Μ. Αλεξάνδρου στη Μακεδονία, εστάλη ο Ευήμερος ως πρέσβυς στην Ανατολή. Ναυάγησε στον Αραβικό Ωκεανό και εξέπεσε στην μεγαλύτερη νήσο αυτού, την ονομαζόμενη “Ιερά Νήσο” ή “Παγχαία”.
Εκεί υπήρχε υψηλός λόφος και εις την κορυφήν του ιερόν του Διός Τριφυλλίου, όπου ετιμώντο ο Ουρανός, ο Κρόνος και ο Δίας. Σε μια στήλη χρυσή, ήταν γραμμένο το γενεαλογικό δένδρο του Ουρανού, όπου είχαν θέση και οι Κουρήτες ως υιοί του Διός και της Ήρας. Οι δε Παγχαίοι τον επληροφόρησαν πως μετοίκησαν στην νήσον αυτήν εκ Κρήτης, κατόπιν εντολής του Διός, ο οποίος τους παρήγγειλε να έχουν κοινωνία εμπορική με τους Κρήτες, τους προγόνους των!
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αλλά και ο Αθ. Σταγειρίτης γράφουν πως οι κάτοικοι της Ιεράς Νήσου εκαλούντο Παγχαίοι και η ιερατική τάξη της Παγχαίας κατήγετο από την Κρήτη, οδηγηθείσα εις την “Ιερά Νήσο” υπό του Διός. Εκτός των Κρητών στην νήσο αυτή κατοικούσαν και άλλοι λαοί όπως Ινδοί, Ωκεανίτες, Σκύθες. Όμως η γλώσσα τους ήταν η κρητική και διατηρούσαν σεβασμό και αγάπη προς τους προγόνους τους Κρήτες, μεταδίδοντας αυτήν τη φήμη από γενιά σε γενιά. Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη η Παγχαία ευρίσκεται απέναντι από τις εσχατιές της Αραβικής Χερσονήσου. Απέναντι από τις εσχατιές της Αραβικής Χερσονήσου και στο τέρμα του Αραβικού Ωκεανού είναι το κάτω άκρον της Ινδικής Χερσονήσου, υπό του οποίου κείται η μεγαλύτερη νήσος αυτής της θάλασσας. Είναι η νήσος Sri Lanka.
Το όνομα Σρι Λάνκα, είναι σανσκριτικό (δηλαδή ελληνικό) και σημαίνει “Ιερά Νήσος”. Οι αρχαιότερες αναφορές της νήσου Sri Lanka γίνονται από τα Ινδικά Επη Mahabharata (9ος – 4ος π.Χ. αιώνας) και Ramayana (11ος π.Χ. αιώνας). Τα έπη αυτά έχουν κοινά στοιχεία με την Ιλιάδα του Ομήρου.
Αναλύοντας το όνομα της πάλαι ποτέ Κεϋλάνης Σρι σημαίνει “ιερός” και είναι ομόρριζη της ελληνικής”σ-ιερός”.
Το λάνκα σημαίνει “νήσος” και προέρχεται από την σανσκριτική λέξη Loka που σημαίνει “θέση, περιοχή”. Ας θυμηθούμε την λατινογενή λέξη στα αγγλικά location (τοποθεσία)! Το loka είναι ομόρριζο με το ελληνικό ρήμα «λέγ-ω» (θέτ-ω). Γερμανικά: leg-en=νά θέτω!
Σήμερα πλήθος αρχαιολογικών, εθνολογικών και γλωσσολογικών ευρημάτων αποδεικνύουν αυτά που γράφουν αρχαίοι συγγραφείς (Ευήμαρος, Διόδωρος Σικελιώτης, Πλούταρχος, Βυζαντινός Ευσέβιος κ.ά.) περί των αποικιών των Κρητών στον Ινδικό Ωκεανό!
Και όπως λέγει ο Σταγειρίτης: «Η αληθής και πραγματική ιστορία του αιώνος εκείνου κατήντησεν εις μυθολογίαν αλληγορικήν… και διά της αλληγορίας ανακαλύπτεται πάλιν οπωσούν η ιστορία, συγκεχυμένη και τεταραγμένη, διά την έλλειψιν της χρονολογίας η οποία είναι τα νεύρα της ιστορίας… εχάθη διά την αστρονομίαν άγνοιαν… ή τα έθνη οικειοποιούνται αυτά (τα γεγονότα) διά ευγενείας επίδειξιν, ως οικειοποιούνται και την αυτοχθονίαν».
Από τις ζεστές θάλασσες του Ινδικού Ωκεανού ταξιδεύομε προς την κρύα βόρεια θάλασσα της Γερμανίας και την βόρεια Φρειζική γη. Ο καθηγητής Ιστορίας Χανς Πέτρος Ντυρρ, ανεκάλυψε έπειτα από πολυετείς ανασκαφές στην περιοχή Βαττ (Watt), στα βόρεια της μικροσκοπικής νήσου Ζύντφαλλ κρητικά ευρήματα από την Εποχή του Χαλκού (γερμανικό περιοδικό Focus).
O καθηγητής Duerr δήλωσε, ότι οι Κρήτες έστελναν την β’ χιλιετία π.Χ. εμπορικά σκάφη μέχρι τη Βόρειο Θάλασσα με πιθανό σκοπό την προμήθεια μολύβδου για την κατασκευή όπλων από ένα ορυχείο στην Κορνουάλλη της Αγγλίας. Παράλληλα προμηθεύονταν κεχριμπάρι (άμπερ). Σε ανασκαφές βόρεια της Hallig Suedfall, βρέθηκε μινωική σφραγίδα του ιε’ αιώνα π.Χ., γραμμένη σε Γραμμική Α και κεραμικά κοινής χρήσης, τα οποία-σύμφωνα με την μέθοδο της ανάλυσης ισοτόπων- απεδείχθη ότι ήταν κατασκευασμένα στον Κομμό της Νοτίου Κρήτης!
Στην μία όψη της σφραγίδος εικονίζεται ένας ταύρος και στην άλλη ένα πλοίο με υπερυψωμένη πρύμνη! Ισως, κατά τον καθηγητή, να ήταν φυλακτό που φοριόταν στον λαιμό ή στον καρπό του χεριού. Συμβόλιζε, δε, τη Λευκοθέα (την Ινώ), θεά των λευκών αφρών της θαλάσσης, η λατρεία της οποία ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένη στην Κρήτη. Στα ευρήματα, επίσης, υπάρχει θυμίαμα από την νυν Σομαλία, κοπάλη από την Ν.Α. Αφρική, λαζούλιθος από τις μακρινές Ινδίες, καθώς και σαλιγκάρια από την Ερυθρά Θάλασσα – όλα προϊόντα που εμπορεύονταν οι Κρήτες (γερμανικό περιοδικό Focus).
Οτι τα ευρήματα παρασκευάσθησαν περί το 1.300 π.Χ. σε εργαστήριο της Νοτίου Κρήτης απέδειξε το Εργαστήριο Πυρηνικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Βόννης, με τη μέθοδο της νετρονικής ενεργοποιήσεως (παρόμοια σκεύη έχουν ευρεθεί μόνον σε ένα σημείο του πλανήτη, στην αρχαία κρητική πόλη Κομμό, στα ανατολικά των Ματάλων). Κρητικές σφραγίδες έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή της Καλκούτας της Ανατολικής Ινδίας.
Ενας άλλος καθηγητής, ο Χάρτμουτ Μάττχαους υποστηρίζει επίσης την άποψη για τις εμπορικές σχέσεις Κρητών και Βορρά. Το ίδιο είχε αναγραφεί παλαιότερα και στην εφημερίδα Tageszeitung του Μονάχου (24.11.1998) όταν ερασιτέχνης αρχαιολόγος βρήκε χρυσά κοσμήματα στην κοιλάδα του ποταμού Αμπερ, τα οποία προέρχονταν από την “προϊστορική” αρχαία Ελλάδα!
Η περιοχή Watt (Βαττ) όπου ευρέθησαν η κρητική σφραγίδα, μία ορειχάλκινη λόγχη, κεραμικά δοχεία και αγγεία και τα προαναφερόμενα αντικείμενα πήρε το όνομά της από το ρήμα wat-en που σημαίνει στα γερμανικά να πηλοβατώ, να υδροβατώ στην λάσπη (βλέπε Ορνιθολογία: Καλοβατικά πτηνά), βατ-ώ-wat-e. Στην θάλασσα της περιοχής Βαττ ευρίσκονται τα υπολείμματα του -άλλοτε πλούσιου- λιμανιού Ρούνγκχολτ, κάτω από ένα στρώμα τύρφης, του οποίου ευρέθησαν τα κρητικά απομεινάρια. Βαττ ονομάζεται στα Γερμανικά η γη, η οποία φαίνεται, όταν αποτραβιούνται τα νερά!
Οι γερμανικές γλώσσες, οι ρωμανικές, σ(υ)λαβικές, τα λιθουανικά, λεττονικά, αρμενικά, σανσκριτικά, νέα και αρχαία ελληνικά και αρκετές άλλες γλώσσες προέρχονται από μία πρωτοελληνική μητρική γλώσσα η οποία μιλιόταν και στην “προ-ιστορική” Κρήτη!
