Ήταν Ιούλιος του 2001, ημέρα Κυριακή, όταν επισκέφθηκε τη Μονή της Παναγίας Βαρνάκοβας ένα πούλμαν με προσκυνητές από τον Γέρακα Αττικής με τον ιερέα π. Σταμάτιο, ο οποίος ζήτησε αν μπορούσαν να κάνουν μία παράκληση στην Παναγία γιατί είχαν μαζί τους έναν άνθρωπο που είχε, όπως οι γιατροί είπαν, καρκίνο στον προστάτη, αλλά την ερχόμενη Τρίτη θα του έλεγαν κάνοντας συμβούλιο αν θα τον χειρουργούσαν.
Μετά την παράκληση πλησίασε ο ασθενής την Ηγουμένη και την ρώτησε:
« – Σας είπε κάτι ο παπάς για έναν άρρωστο;
– Ναι, του είπε, αλλά η Παναγία κάτι θέλει από σένα.
– Το σπίτι μου, απάντησε εκείνος με προθυμία, να Της δώσω, αρκεί να με κάνει καλά.
Και η Ηγουμένη του απαντά:
– Δεν θέλει σπίτι η Παναγία. Έχει μεγάλο και λαμπρό στον ουρανό. Τις αμαρτίες σου θέλει, να εξομολογηθείς.
Ο άνθρωπος αυτομάτως καλεί τον παπά και του λέει:
– Παππούλη, αύριο το πρωί (Δευτέρα) θέλω να ’ρθώ να εξομολογηθώ.
Την Τετάρτη το πρωί μας πήρε τηλέφωνο συγκινημένος:
– Τη Δευτέρα το πρωί εξομολογήθηκα και το βράδυ είδα την Παναγία τη Βαρνάκοβα στον ύπνο μου και μου είπε: Αφού καθαρίστηκες (εξομολογήθηκες) και με παρακαλέσατε, τη βοήθειά μου θα την δεις αύριο στα χαρτιά σου (Τρίτη πρωί που θα έπαιρνε την απάντηση από τους γιατρούς). Πάω χθες στο Νοσοκομείο και έκπληκτος ο γιατρός, που για να διαπιστωθεί έκανε μία επαναληπτική ακτινογραφία και βγήκαν όλα καθαρά, νόμισε ότι χάλασε το μηχάνημα. Γι αυτό κάλεσε έναν άλλο καρκινοπαθή και του είπε να κάνει μία επαναληπτική, για να διαπιστώσει αν χάλασε το μηχάνημα. Σ’ εκείνον βγήκε ότι είχε καρκίνο, άρα το μηχάνημα δεν χάλασε. Τότε έκπληκτος ο γιατρός μου είπε:
– Τι έκανες;
– Πήγα στην Παναγιά τη γιάτρισσα, του είπα.
– Δεν σου κρύβω πως ήσουν γεμάτος καρκίνο. Γι’ αυτό και θα κάναμε ιατρικό συνέδριο, ν’ αποφασίσουμε περί της εγχειρήσεως, γιατί θεωρούσαμε ότι μάταια θα γινόταν».
Μετά μερικές εβδομάδες ο θεραπευμένος κύριος ήρθε να ευχαριστήσει την Ευεργέτιδά του. Έλαμπε το πρόσωπό του από χαρά κι ευγνωμοσύνη, ανάβοντας τη λαμπάδα του στην Παναγιά.
