Ο Γάλλος φιλέλληνας Ολιβιέ Βουτιέ, μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης, παραιτήθηκε από το γαλλικό ναυτικό, προκειμένου να έρθει στην Ελλάδα και να λάβει μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων.
Τις αναμνήσεις του από τον ελληνικό αγώνα της ανεξαρτησίας καταγράφει στα απομνημονεύματά του.
Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση, ο Βουτιέ ήταν μαθητής σε ναυτική σχολή της πατρίδας του και ειδικευόταν ταυτόχρονα στο πυροβολικό.
Υπήρξε ένας από τους πρώτους φιλέλληνες που ήρθαν στην επαναστατημένη Ελλάδα.
Στην έφοδο που έκαναν κατά του Ναυπλίου, ο Βουτιέ προσπάθησε να καταλάβει το Μπούρτζι.
Οι ναύτες του όμως έκαναν θόρυβο, τους αντιλήφθηκαν οι Τούρκοι και το σχέδιό του απέτυχε.
Το 1822 κανονιοβόλησε τους Τούρκους στην Ακρόπολη ως αρχιπυροβολητής. Πριν όμως παραδοθεί η Ακρόπολη στους Έλληνες, έφυγε για τη Γαλλία απ’ όπου ξαναγύρισε το 1826, πολεμώντας πάντοτε για τα ελληνικά δίκαια.
Υπασπιστής του Μαυροκορδάτου στη μάχη στο Πέτα, παρών στην πολιορκία της Ακροπόλεως, έλαβε μέρος και στην εκστρατεία του Κωλέττη στη Λοκρίδα.
Νωρίτερα (1820), ασφαλώς πιο νέος, με κρυφό πάθος την αρχαιολογία, είχε το συγκλονιστικό προνόμιο του αυτόπτη μάρτυρα στην ανακάλυψη του αγάλματος της Αφροδίτης στη Μήλο.
Αλλά και στην Τριπολιτσά ο Ολιβιέ βρέθηκε στο πλευρό των πολιορκητών, και στα Απομνημονεύματά του περιγράφει το εξής, στo όριo του απίστευτου: «Καθώς μάλιστα η πείνα άρχισε να μαστίζει τους πολιορκημένους, παρατηρήθηκε το φαινόμενο του εμπορίου όπου οι μεν Ελληνες τροφοδοτούσαν με ψωμί τους Τούρκους, οι δε Τούρκοι έδιναν ως αντάλλαγμα στους Ελληνες όπλα»!!!
